توبه سوز

لغت نامه دهخدا

توبه سوز. [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب )توبه سوزاننده. توبه شکن. باطل کننده توبه و عهد و میثاق. توبه را شکند و به گناه بازگرداند :
بیا ساقی آن آتش توبه سوز
به آتشگه مغز من برفروز.
نظامی.
رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

توبه شکن . باطل کننده توبه و عهد و میثاق .

پیشنهاد کاربران

بپرس