توبه، سوره
سورۀ شمارۀ ۹ به ترتیب مصحف و ۱۱۳ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۱۲۹ آیه و ۲۵۰۶ کلمه. کلمۀ «توبه» با مشتقات آن، مکرر (هفده بار) در این سوره به کار رفته است. نام دیگر آن «برائت» است، زیرا با این کلمه آغاز می شود و حکم برائت از مشرکان و قطع رابطه با آنان در آن صادر شده و برای تأکید آن، به خلاف سوره های دیگر، بدون «بِسْم الله الرَّحمنِ الرَّحیم» نازل شده است. از نظر حجم، آخرین سوره از سوره های هفت گانۀ طِوال و حدود یک جزء است. مضامین اصلی آن عبارت اند از دستور قطع رابطه با مشرکان و منافقان و اشاره به ساخت مسجد ضرار به دست منافقان و حکم آن.
سورۀ شمارۀ ۹ به ترتیب مصحف و ۱۱۳ به ترتیب نزول، از سوره های مدنی قرآن در ۱۲۹ آیه و ۲۵۰۶ کلمه. کلمۀ «توبه» با مشتقات آن، مکرر (هفده بار) در این سوره به کار رفته است. نام دیگر آن «برائت» است، زیرا با این کلمه آغاز می شود و حکم برائت از مشرکان و قطع رابطه با آنان در آن صادر شده و برای تأکید آن، به خلاف سوره های دیگر، بدون «بِسْم الله الرَّحمنِ الرَّحیم» نازل شده است. از نظر حجم، آخرین سوره از سوره های هفت گانۀ طِوال و حدود یک جزء است. مضامین اصلی آن عبارت اند از دستور قطع رابطه با مشرکان و منافقان و اشاره به ساخت مسجد ضرار به دست منافقان و حکم آن.
wikijoo: توبه،_سوره