توایْن، مارْک (۱۸۳۵ـ۱۹۱۰)(Twain, Mark)
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
(نام اصلی: ساموئل لنگهورن کلمنز) نویسندۀ امریکایی. با شاهکار خنده دار پاکدلان دور از کشور (۱۸۶۹) و دو رمان ماجراهای تام سایر (۱۸۷۶) و ماجراهای هکلبری فین (۱۸۸۵) به شهرت رسید؛ دو اثر اخیر که به زبان محلی نوشته شده اند، هردو از آثار کلاسیک ادبیات امریکا به شمار می آیند. هجویۀیک یانکیکانکتیکتی در دربار آرتورشاه (۱۸۸۹) از آثار اوست. از ۱۸۵۷ بر روی رود میسی سیپی سکاندار کشتی بود تا این که با وقوع جنگ های داخلی در ۱۸۶۱ عبورومرور کشتی ها متوقف شد. سپس به غرب رفت و سردبیر اخبار محلی روزنامه ای در نوادا شد. در آن جا بود که نام مستعار «مارک تواین» ـ برگرفته از اصطلاح سکانداران هنگامی که عمق آب را اعلام می کنند، به معنای «دو بغل» ـ را برگزید. نخستین اثر موفقش داستان «قورباغۀ جهندۀ معروف بخش کلاوراس» بود. پاکدلان دور از کشور را پس از سفری به فلسطین نوشت. شاهکار تواین هکلبری فین است که نثر محاوره ای، شخصیت پردازی و توصیفات شفاف، و طنزپردازی با درون مایۀ رفتار غیرانسانی انسان با انسان از ویژگی های بارز آن است. از دیگر آثار اوست: سختی های زندگی (۱۸۷۲)، عصر زرین (۱۸۷۳)، روزگاران قدیم بر روی میسی سیپی (۱۸۷۵)، خانه به دوش دور از وطن (۱۸۸۰)، شاهزاده و گدا (۱۸۸۲)، زندگی بر روی میسی سیپی (۱۸۸۳)، ویلسون خُله (۱۸۹۴) و خاطرات شخصی ژاندارک (۱۸۹۶). تواین در فلوریدای میسوری به دنیا آمد و در کنار رود میسی سیپی در هانیبالِ میسوری بزرگ شد که محل وقوع ماجراهای بسیاری از آثارش نیز است. در ۱۸۴۷ براثر مرگ پدر ناگزیر ترک تحصیل کرد و در چاپخانه ای به کار مشغول شد و در همان اثنا در نشریۀ برادرش، میسوری کوریِر، مقاله می نوشت. علاوه بر نویسندگی، سخنران موفقی نیز بود. در دهۀ ۱۸۷۰ در هارتفوردِ کنتیکت اقامت گزید. تواین در ۱۸۸۴ در یک مؤسسۀ نشریاتی سرمایه گذاری کرد، اما ده سال بعد ورشکسته و به فقر و تنگدستی دچار شد. در ۱۸۹۵ در کشورهای مختلف به ایراد سخنرانی پرداخت که شرح این سفرها در کتاب در تعقیب خط استوا (۱۸۹۷) آمده و از این طریق قرض هایش را پرداخت. آثار بعدی اش مانند بیگانۀ مرموز، که تا ۱۹۱۶ چاپ نشد، مایه های طنز کمتری دارند و بیشتر بدبینانه اند.
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
توایْن، مارْک
(نام اصلی: ساموئل لنگهورن کلمنز) نویسندۀ امریکایی. با شاهکار خنده دار پاکدلان دور از کشور (۱۸۶۹) و دو رمان ماجراهای تام سایر (۱۸۷۶) و ماجراهای هکلبری فین (۱۸۸۵) به شهرت رسید؛ دو اثر اخیر که به زبان محلی نوشته شده اند، هردو از آثار کلاسیک ادبیات امریکا به شمار می آیند. هجویۀیک یانکیکانکتیکتی در دربار آرتورشاه (۱۸۸۹) از آثار اوست. از ۱۸۵۷ بر روی رود میسی سیپی سکاندار کشتی بود تا این که با وقوع جنگ های داخلی در ۱۸۶۱ عبورومرور کشتی ها متوقف شد. سپس به غرب رفت و سردبیر اخبار محلی روزنامه ای در نوادا شد. در آن جا بود که نام مستعار «مارک تواین» ـ برگرفته از اصطلاح سکانداران هنگامی که عمق آب را اعلام می کنند، به معنای «دو بغل» ـ را برگزید. نخستین اثر موفقش داستان «قورباغۀ جهندۀ معروف بخش کلاوراس» بود. پاکدلان دور از کشور را پس از سفری به فلسطین نوشت. شاهکار تواین هکلبری فین است که نثر محاوره ای، شخصیت پردازی و توصیفات شفاف، و طنزپردازی با درون مایۀ رفتار غیرانسانی انسان با انسان از ویژگی های بارز آن است. از دیگر آثار اوست: سختی های زندگی (۱۸۷۲)، عصر زرین (۱۸۷۳)، روزگاران قدیم بر روی میسی سیپی (۱۸۷۵)، خانه به دوش دور از وطن (۱۸۸۰)، شاهزاده و گدا (۱۸۸۲)، زندگی بر روی میسی سیپی (۱۸۸۳)، ویلسون خُله (۱۸۹۴) و خاطرات شخصی ژاندارک (۱۸۹۶). تواین در فلوریدای میسوری به دنیا آمد و در کنار رود میسی سیپی در هانیبالِ میسوری بزرگ شد که محل وقوع ماجراهای بسیاری از آثارش نیز است. در ۱۸۴۷ براثر مرگ پدر ناگزیر ترک تحصیل کرد و در چاپخانه ای به کار مشغول شد و در همان اثنا در نشریۀ برادرش، میسوری کوریِر، مقاله می نوشت. علاوه بر نویسندگی، سخنران موفقی نیز بود. در دهۀ ۱۸۷۰ در هارتفوردِ کنتیکت اقامت گزید. تواین در ۱۸۸۴ در یک مؤسسۀ نشریاتی سرمایه گذاری کرد، اما ده سال بعد ورشکسته و به فقر و تنگدستی دچار شد. در ۱۸۹۵ در کشورهای مختلف به ایراد سخنرانی پرداخت که شرح این سفرها در کتاب در تعقیب خط استوا (۱۸۹۷) آمده و از این طریق قرض هایش را پرداخت. آثار بعدی اش مانند بیگانۀ مرموز، که تا ۱۹۱۶ چاپ نشد، مایه های طنز کمتری دارند و بیشتر بدبینانه اند.
wikijoo: تواین،_مارک_(۱۸۳۵ـ۱۹۱۰)