( توأمة ) توأمة. [ ت َ ءَ م َ ] ( ع اِ ) مؤنث توأم. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و یقال : توأم للذکَر و توأمة للانثی. ج ، توأمات. ( منتهی الارب ). || نوعی از مرکبهای زنان که سایه ندارد. ج ، توأمات. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ). یک نوع محفه ٔروبازی جهت نشستن زن مانند پالکی. ( ناظم الاطباء ).
