تواهی. [ ت َ ] ( حامص ) تباهی است که نابودکرده شده و ضایعگردیده و به کمال نرسیده باشد. ( برهان ) ( از ناظم الاطباء ). بمعنی تباهی است که ضایع و نابودشده باشد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).