توانگر دل

لغت نامه دهخدا

توانگردل. [ ت ُ / ت َ گ َ دِ ] ( ص مرکب ) بلندطبع. کریم. بخشنده :
غلامش به دست کریمی فتاد
توانگر دل و دست و روشن نهاد.
سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

بلند طبع . کریم

پیشنهاد کاربران

بپرس