توانبخشی عصبی یک فرایند پزشکی است که هدف آن کمک به بهبود یک سیستم عصبی آسیب دیده و به حداقل رساندن یا جبران هر گونه تغییرات عملکردی اعصاب، ناشی از آن آسیب است. [ ۱] [ ۲]
درموارد آسیب جدی، مانند آسیب ناشی از صدمه دیدن مغز یا ستون فقرات، زندگی بیمار و خانواده اش از لحاظ توانایی ها و نحوه زندگی ناگهان به شدت دچار مشکل می شود. برای مقابله با این مشکل، فرد و خانواده اش باید شیوه زندگی خود را تغییر داده و فرد به عنوان یک انسان تغییر یافته در جامعه شروع به زندگی کند.
بنابراین، توانبخشی عصبی بر روی مهارت و نگرش فرد آسیب دیده ( معلول ) ، خانواده و دوستانش کار می کند. همچنین آن ها را به بازسازی عزت نفس و خلق مثبت تشویق می کند؛ بنابراین، آن ها می توانند با شرایط جدید سازگار شوند و برای ادامه فعالیت در جامعه به طور متعهد و موفق، توانمند شوند. توانبخشی عصبی می بایست:
• جامع:باید ابعاد جسمانی، شناختی، روحی، اجتماعی و فرهنگی، شخصیت، مرحله پیشرفت و شیوه زندگی بیمار و خانواده آنها را پوشش دهد.
• تمرکز بر بیمار: استراتژی های خدمات مراقبت های بهداشتی باید برای بیمار اختصاصی سازی شود. ( و خانواده ) .
• برنامه مراقبت های جامع باید توسط تیمی متخصص از رشته های مختلف به نحوی که بیماران مهارت و انگیزه شرکت در کار گروهی را تجربه کنند طراحی و اجرا شود.
• مشارکت همکاری فعال بیمار و خانواده ضروری می باشد. بیمار و خانواده باید آگاه باشند و ارتباطی بر مبنای اعتماد با تیم متخصصی از رشته های مختلف برقرارکنند.
• درمانی: درمان باید به توانمند سازی بیمار برای به حداکثر رساندن استقلال و کاهش آسیب فیزیکی و کاهش وابستگی به دیگران جهت تحرک، کمک کند.
• مادام العمر: نیازهای متنوع تری در طول زندگی باید با اطمینان از تداوم مراقبت تمام عمر از آغاز آسیب دیدگی تا بالاترین سطح ممکن بهبود عملکرد برآورده شود. این ممکن است شامل پرداختن به مشکلات پزشکی ناشی از آسیب یا بیماریهای آتی در زندگی باشد.
• مراحل درمان باید شامل منابع انسانی و مادی کافی برای حل مؤثر هر یک از مشکلات بیماران باشد.
• کانون توجه جامعه. جامعه لازم است به دنبال راه حل هایی باشد که برای ویژگی های خاص جامعه تطبیق داده شده باشد و ایجاد منابع اجتماعی به منظور باسازی ارتباط فرد معلول با جامعه باشد.
• بهبودی سکته مغزی[ ۳]
• فلج مغزی
• بیماری پارکینسون
• آسیب مغز
• غیرهوازی مغزی
• آسیب های مغزی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدرموارد آسیب جدی، مانند آسیب ناشی از صدمه دیدن مغز یا ستون فقرات، زندگی بیمار و خانواده اش از لحاظ توانایی ها و نحوه زندگی ناگهان به شدت دچار مشکل می شود. برای مقابله با این مشکل، فرد و خانواده اش باید شیوه زندگی خود را تغییر داده و فرد به عنوان یک انسان تغییر یافته در جامعه شروع به زندگی کند.
بنابراین، توانبخشی عصبی بر روی مهارت و نگرش فرد آسیب دیده ( معلول ) ، خانواده و دوستانش کار می کند. همچنین آن ها را به بازسازی عزت نفس و خلق مثبت تشویق می کند؛ بنابراین، آن ها می توانند با شرایط جدید سازگار شوند و برای ادامه فعالیت در جامعه به طور متعهد و موفق، توانمند شوند. توانبخشی عصبی می بایست:
• جامع:باید ابعاد جسمانی، شناختی، روحی، اجتماعی و فرهنگی، شخصیت، مرحله پیشرفت و شیوه زندگی بیمار و خانواده آنها را پوشش دهد.
• تمرکز بر بیمار: استراتژی های خدمات مراقبت های بهداشتی باید برای بیمار اختصاصی سازی شود. ( و خانواده ) .
• برنامه مراقبت های جامع باید توسط تیمی متخصص از رشته های مختلف به نحوی که بیماران مهارت و انگیزه شرکت در کار گروهی را تجربه کنند طراحی و اجرا شود.
• مشارکت همکاری فعال بیمار و خانواده ضروری می باشد. بیمار و خانواده باید آگاه باشند و ارتباطی بر مبنای اعتماد با تیم متخصصی از رشته های مختلف برقرارکنند.
• درمانی: درمان باید به توانمند سازی بیمار برای به حداکثر رساندن استقلال و کاهش آسیب فیزیکی و کاهش وابستگی به دیگران جهت تحرک، کمک کند.
• مادام العمر: نیازهای متنوع تری در طول زندگی باید با اطمینان از تداوم مراقبت تمام عمر از آغاز آسیب دیدگی تا بالاترین سطح ممکن بهبود عملکرد برآورده شود. این ممکن است شامل پرداختن به مشکلات پزشکی ناشی از آسیب یا بیماریهای آتی در زندگی باشد.
• مراحل درمان باید شامل منابع انسانی و مادی کافی برای حل مؤثر هر یک از مشکلات بیماران باشد.
• کانون توجه جامعه. جامعه لازم است به دنبال راه حل هایی باشد که برای ویژگی های خاص جامعه تطبیق داده شده باشد و ایجاد منابع اجتماعی به منظور باسازی ارتباط فرد معلول با جامعه باشد.
• بهبودی سکته مغزی[ ۳]
• فلج مغزی
• بیماری پارکینسون
• آسیب مغز
• غیرهوازی مغزی
• آسیب های مغزی
wiki: توانبخشی عصبی