مستراح گودالی یا توالت گودالی نوعی توالت است که در آن مدفوع انسان در یک گودال در زمین جمع می شود. در این نوع توالت ها معمولاً یا هیچ آبی استفاده نمی شود یا یک تا سه لیتر برای سیفون با سیفون های مخصوص مستراح گودالی به کار می رود. [ ۲] این نوع توالت در صورتی که به درستی ساخته و نگهداری شود، با کاهش قرارگیری مدفوع انسان در محیط و جلوگیری از قضای حاجت در فضای باز از انتقال بیماری جلوگیری می نماید. [ ۳] [ ۴] این امر از انتقال عوامل بیماری زا توسط مگس ها از مدفوع به غذا پیشگیری می کند. این عوامل بیماری زا عامل اصلی اسهال عفونی و عفونت ناشی از کرم روده هستند. [ ۴] اسهال عفونی در سال ۲۰۱۱ باعث مرگ هفتصد هزار کودک زیر پنج سال شد و ۲۵۰ میلیون کودک روزهایی از مدرسه را به علت این بیماری از دست دادند. [ ۴] [ ۵] «مستراح گودالی» کم هزینه ترین روش دور کردن مدفوع از افراد است. [ ۳]
مستراح گودالی معمولاً شامل سه قسمت اصلی است: یک سوراخ در زمین، یک تخته یا سطح با سوراخی کوچک در آن و یک پناهگاه. [ ۲] گودال معمولاً دارای ۳ متر ( ۱۰ پا ) عمق، و یک متر ( ۳٫۲ پا ) عرض است. [ ۲] سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که این نوع توالت ها با فاصله ای مناسب از خانه ها ساخته شوند تا دسترسی سریعی فراهم باشد و در عین حال بوی بد نیز افراد را آزار ندهد. [ ۳] فاصله از آب های زیرزمینی و آب های سطحی بایستی آن قدر باشد که خطر آلودگی کاهش یابد. سوراخ درون آن تخته نباید بیش از ۲۵ سانتی متر ( ۹٫۸ اینچ ) باشد تا مبادا کودکان درون آن بیفتند. از ورود نور به درون گودال باید جلوگیری کرد تا ورود مگس ها محدود شود. برای این کار ممکن است، لازم باشد در مواقعی که از توالت استفاده نمی شود، یک سرپوش برای پوشاندن سطح گودال به کار رود. [ ۳] هنگامی که گودال تا نیم متر مانده به سطح پر شد، بایستی آن را خالی کرد یا یک گودال جدید ساخت و پناهگاه را به جای جدید برد. [ ۶] این که با رسوب ناشی از مدفوع چه کار شود، کمی پیچیده است. اگر اقدام مناسبی برای آن صورت نگیرد، هم خطرات محیطی و هم خطر برای سلامت افراد دارد.
یک مستراح گودالی به چند روش بهینه می شود. یک راه آن است که لوله ای برای تهویه به بالای ساختار اضافه گردد. با این کار جریان هوا بهتر می شود و بوی بد توالت کاهش می یابد. بدین وسیله، اگر یک توری ( معمولاً از جنس فایبرگلاس ) روی لوله گذاشته شود، از ورود مگس ها به داخل توالت جلوگیری می گردد. در این صورت دیگر لازم نیست که روی سوراخ سطحی پوشانده شود. [ ۶] از دیگر اقداماتی که می توان برای بهتر کردن این نوع توالت ها انجام داد، یکی ساخت نوعی سطح است که مایع از گودال خارج شود و مورد دیگر، تقویت قسمت بالایی گودال با استفاده از آجر یا سیمان تا ثبات بیشتر شود. [ ۲] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمستراح گودالی معمولاً شامل سه قسمت اصلی است: یک سوراخ در زمین، یک تخته یا سطح با سوراخی کوچک در آن و یک پناهگاه. [ ۲] گودال معمولاً دارای ۳ متر ( ۱۰ پا ) عمق، و یک متر ( ۳٫۲ پا ) عرض است. [ ۲] سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که این نوع توالت ها با فاصله ای مناسب از خانه ها ساخته شوند تا دسترسی سریعی فراهم باشد و در عین حال بوی بد نیز افراد را آزار ندهد. [ ۳] فاصله از آب های زیرزمینی و آب های سطحی بایستی آن قدر باشد که خطر آلودگی کاهش یابد. سوراخ درون آن تخته نباید بیش از ۲۵ سانتی متر ( ۹٫۸ اینچ ) باشد تا مبادا کودکان درون آن بیفتند. از ورود نور به درون گودال باید جلوگیری کرد تا ورود مگس ها محدود شود. برای این کار ممکن است، لازم باشد در مواقعی که از توالت استفاده نمی شود، یک سرپوش برای پوشاندن سطح گودال به کار رود. [ ۳] هنگامی که گودال تا نیم متر مانده به سطح پر شد، بایستی آن را خالی کرد یا یک گودال جدید ساخت و پناهگاه را به جای جدید برد. [ ۶] این که با رسوب ناشی از مدفوع چه کار شود، کمی پیچیده است. اگر اقدام مناسبی برای آن صورت نگیرد، هم خطرات محیطی و هم خطر برای سلامت افراد دارد.
یک مستراح گودالی به چند روش بهینه می شود. یک راه آن است که لوله ای برای تهویه به بالای ساختار اضافه گردد. با این کار جریان هوا بهتر می شود و بوی بد توالت کاهش می یابد. بدین وسیله، اگر یک توری ( معمولاً از جنس فایبرگلاس ) روی لوله گذاشته شود، از ورود مگس ها به داخل توالت جلوگیری می گردد. در این صورت دیگر لازم نیست که روی سوراخ سطحی پوشانده شود. [ ۶] از دیگر اقداماتی که می توان برای بهتر کردن این نوع توالت ها انجام داد، یکی ساخت نوعی سطح است که مایع از گودال خارج شود و مورد دیگر، تقویت قسمت بالایی گودال با استفاده از آجر یا سیمان تا ثبات بیشتر شود. [ ۲] [ ۶]
wiki: توالت گودالی