تواشیح

تَواشیح
(در لغت به معنی زینت و زیبایی) خواندن اشعار موزون، یا آیات قرآن در جلسات مذهبی، به طور گروهی و جمعی. مضامین تواشیح یا ادعیۀ قرآنی، مدایح پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) یا ارجوزه ها و اشعار زیبای عربی یا فارسی است، که در یکی از دستگاه های موسیقی خوانده می شود. خواندن تواشیح یا هم خوانی نیایش ها و سرود های مذهبی به عربی، در ایران سابقۀ طولانی ندارد و در سال های اخیر از کشور هایی، مانند سوریه و لبنان و مصر به ایران راه یافته است. اخیراً مسابقات تواشیح نیز به مسابقات قرآنی افزوده شده است. از استادان بزرگ تواشیح، می توان از محمد عربی القبّانی، صاحب جامِع النَفَحات القُدسیه که شامل متون تواشیح مختلف است، وهبه زحیلی، و حمزه شکور نام برد.