توادی. [ ت َ ] ( ع اِ ) ج ِ تودیة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). چوبی که بر پستان ناقه بندند چون کم شیر گردد تا شیر جمع شود. ( آنندراج ). رجوع به تودیة شود.
