تهیف

لغت نامه دهخدا

تهیف. [ ت َ هََ ی ْ ی ُ ] ( ع مص ) در باد گرم مقام کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). سموم زده شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس