تهی نام

لغت نامه دهخدا

تهی نام. [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] ( ص مرکب ) بی نام و آنکه جز نام چیزی از وی در میان نباشد. ( ناظم الاطباء ) :
که شاه جهان چون جهان رام کرد
ستم را از عالم تهی نام کرد.
نظامی.
رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

بی نام و آنکه جز نام چیزی از وی در میان نباشد

پیشنهاد کاربران

بپرس