تهی نام. [ ت َ / ت ِ / ت ُ ] ( ص مرکب ) بی نام و آنکه جز نام چیزی از وی در میان نباشد. ( ناظم الاطباء ) : که شاه جهان چون جهان رام کردستم را از عالم تهی نام کرد.نظامی.رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.