بدو گفت موبد کانوشه بدی
تهی مغز را فر و توشه بدی.
فردوسی.
تاجم سر پرمغز را ولیکن مرپای تهی مغز را عقالم.
ناصرخسرو.
به که تهی مغز و خراب ایستی تا چو کدو بر سر آب ایستی.
نظامی.
آن تهی مغز را چه علم و خبرکه بر او هیزم است یا دفتر.
سعدی.
رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.