تهکن

لغت نامه دهخدا

تهکن. [ ت َ هََ ک ْ ک ُ ] ( ع مص ) پشیمان شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پشیمان شدن مثل تهکم. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

کامل بیرون آوردن
همه آنچه که بوده در چیزی یا ظرفی که خالی شده.

بپرس