تهوین

لغت نامه دهخدا

تهوین. [ ت َ ] ( ع مص ) آسان کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مجمل اللغة ). آسان و سبک کردن بر کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از صراح اللغة ) ( از اقرب الموارد ). یقال : هون علیک ؛ ای خفف و لاتبال. ( اقرب الموارد ). || سبک داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || حقیر و هیچ شمردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس