تهول

لغت نامه دهخدا

تهول. [ ت َ هََ وْ وُ ] ( ع مص ) چشم زخم رسانیدن خواستن بر مال کسی. || ترسانیدن شتر را بدانچه خود را در صورت گرگ نمائی به وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || به شگفت آوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || هائل شدن مرد. ( از اقرب الموارد ). رجوع به هائل شود.

دانشنامه عمومی

تهول ( به انگلیسی: Thul ) یک منطقهٔ مسکونی در پاکستان است که در ایالت سند واقع شده است. [ ۱] تهول ۵۹ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عکس تهول
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس