تهواش

لغت نامه دهخدا

تهواش. [ ت َ ] ( ع اِ ) عدد بسیار. ج ، تهاوش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس