تهطر

لغت نامه دهخدا

تهطر. [ ت َ هََ طْ طُ ] ( ع مص ) خراب و ویران شدن چاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس