تهزیع

لغت نامه دهخدا

تهزیع. [ ت َ ] ( ع مص ) پاره پاره کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). شکستن چوب و جز آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). خردخرد کردن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس