تهرید

لغت نامه دهخدا

تهرید. [ ت َ ] ( ع مص ) نیک بپزانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). نیک پختن گوشت را و مهراکردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس