تهریت
لغت نامه دهخدا
تهریة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) هروی ساختن جامه را یا زرد گردانیدن آن را. یقال : هریت العمامة؛ ای صفرتها. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). عمامه زرد گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید