تهریب. [ ت َ ] ( ع مص ) بگریزانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): غرض... از نصیحت در تهریب و تضریب چند رای آن بود که از هجوم لشکر سلطان و تکلیف کلمه ایمان می ترسید. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 418 ).
