تهران پارس محله

دانشنامه آزاد فارسی

تهران پارس، محلّه
در شمال شرقی تهران. در دورۀ ناصری به حاج محمدخان حاجب الدوله تعلق داشت و مجیدآباد نامیده می شد. در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی، ناصرالسلطنه دیبا و سپس ابوالقاسم خان بختیاری مالک آن شدند. منطقه ای زردشتی نشین بود و در اواسط دهۀ ۱۳۳۰ با کمک انجمن زردشتیان تهران و رجال و ثروتمندان زردشتی به همراه محلۀ مجاور آن حسین آباد، به شکلی علمی و منظم خیابان بندی و به شهرکی مسکونی با نام تهران پارس تبدیل شد. یکی از چهار بوت کلاب۱ (باشگاه قایقرانی) شهر تهران و اولین درایوین۲ سینمای تهران، سینمایی در فضای باز که از داخل اتومبیل و به وسیلۀ بلندگویی که در آن نصب می شود، فیلم تماشا می شود، در تهران پارس تأسیس شد. چند شرکت بزرگ داروسازی و یکی از اولین بزرگراه های تهران به نام بزرگراه چهل و پنج متری (بزرگراه رسالت کنونی) در این محله احداث شده است. در دهۀ ۱۳۵۰ از محله های بزرگ شهر تهران بود و به همراه نارمک، سرخ حصار و تلو، حد شرقی تهران بزرگ را تشکیل می داد. چهار میدان یا فلکه بزرگ و اصلی دارد و چند بزرگراه ازجمله بزرگراه عباسپور آن را به مناطق گوناگون شهر می پیوندد. خیابان های تیرانداز، ارباب کیخسرو، جشنواره، زرین، میدان گیو، باغ رستم زردشتی، پارک و فرهنگسرای اشراق (باغ جوادیه/باغ شهرداری سابق)، استخر تهران پارس، پارک عظیم پلیس، در فاصلۀ جادۀ دماوند تا جادۀ لواسان، خاک سفید، قنات کوثر، شهرک امید، کارخانۀ روغن نباتی ناب، شرکت سهامی گوشت کشور و دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی از مکان های مهم و معروف محلۀ تهران پارس اند.
Boat Clubdrive-in

پیشنهاد کاربران

بپرس