تهذو

لغت نامه دهخدا

تهذؤ. [ ت َ هََ ذْ ذُءْ ] ( ع مص ) تباه شدن زخم و پاره پاره گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس