تهتان. [ ت َ ] ( ع مص ) باران و اشک باریدن. ( تاج المصادر بیهقی ). به معنی هتن. ( منتهی الارب ). هتن هتناً و هتوناً و هتناناً و تهتاناً. ( ناظم الاطباء ). پیاپی باریدن و چکیدن مثل هطل یا آن فوق هطل است یا باران ضعیف پیوسته یا باران یک ساعت که سپس آن سست شود و پستر به اول عود کند. ( آنندراج ).
