تهاکل

لغت نامه دهخدا

تهاکل. [ ت َ ک ُ ] ( ع مص ) با هم پیکار کردن و خصومت نمودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

با هم پیکار کردن و خصومت نمودن

پیشنهاد کاربران

بپرس