تهال

لغت نامه دهخدا

تهال. [ ت َ ] ( اِ ) غار و مغاره کوه را گویند. ( برهان ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). غار. ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ). || سرداب. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

غار و مغاره کوه را گویند غار

گویش مازنی

( ته آل ) /te aal/ اسب پیشانی سفید

پیشنهاد کاربران

بپرس