تهاجم عراق به کویت، عملیاتی بود که توسط حزب بعث در ۲ اوت ۱۹۹۰ انجام شد و طی آن این کشور به کشور همسایه خود کویت حمله کرد و در نتیجه منجر به اشغال نظامی این کشور توسط عراق به مدت هفت ماه شد.
تهاجم و امتناع بعدی عراق از خروج از کویت در مهلت مقرر از سوی سازمان ملل متحد منجر به مداخله نظامی مستقیم ائتلاف نیروهای ملل متحد به رهبری ایالات متحده شد. این وقایع به عنوان جنگ اول خلیج فارس شناخته می شود و سرانجام منجر به اخراج اجباری نیروهای عراقی از کویت شد. عراقی ها در حین عقب نشینی ۶۰۰ چاه نفت کویت را به آتش کشیدند.
... [مشاهده متن کامل]
جنگ ایران و عراق نزدیک به ۷۵ میلیارد دلار بدهی برای عراق به بار آورد. در این میان عراق ۳۵ میلیارد دلار به کشورهای عربی بدهکار بود. مقام های عراقی بر این باور بودند که چون عراق به نیابت از این کشورها به جنگ درآمده و این جنگ به سود آنها بوده است پس باید کشورهای عربی بدهی های عراق را ببخشند.
همزمان با تلاش صدام حسین برای گردآوری پول برای بازسازی عراق و درخواست از کشورهای عربی برای بخشیدن بدهی های بغداد، عراق فشار فراوانی را به کشورهای صادرکنندهٔ نفت می آورد که تولید نفت خود را کاهش دهند تا بهای آن افزایش یابد. در این میان کویت سرسختانه در برابر کاهش تولید نفت ایستادگی می کرد. این ایستادگی، پیش کشیدن ادعاهای مرزی عراق دربارهٔ کویت را در پی داشت که در جای خود می توانست تامین کنندهٔ روحیهٔ ازدست رفتهٔ میهن پرستی برای عراقیان نیز باشد.
همزمان با پیش کشیدن این ادعاها، مسئلهٔ نفت کویت و کنده شدن چاه های نفت از سوی کویت در سرزمین هایی که عراق مدعی بود خاک آن کشور است تنش زا شد.
روابط کویت و عراق کم کم رو به ناگواری رفت. عراقی ها به شدت به کویت دربارهٔ کندن چاه های نفتی که آنها را مال کشورشان می دانستند هشدار دادند و صدام بخشی از نیروهای نظامی خود را سوی مرزهای عراق و کویت گسیل داشت.
تهاجم و امتناع بعدی عراق از خروج از کویت در مهلت مقرر از سوی سازمان ملل متحد منجر به مداخله نظامی مستقیم ائتلاف نیروهای ملل متحد به رهبری ایالات متحده شد. این وقایع به عنوان جنگ اول خلیج فارس شناخته می شود و سرانجام منجر به اخراج اجباری نیروهای عراقی از کویت شد. عراقی ها در حین عقب نشینی ۶۰۰ چاه نفت کویت را به آتش کشیدند.
... [مشاهده متن کامل]
جنگ ایران و عراق نزدیک به ۷۵ میلیارد دلار بدهی برای عراق به بار آورد. در این میان عراق ۳۵ میلیارد دلار به کشورهای عربی بدهکار بود. مقام های عراقی بر این باور بودند که چون عراق به نیابت از این کشورها به جنگ درآمده و این جنگ به سود آنها بوده است پس باید کشورهای عربی بدهی های عراق را ببخشند.
همزمان با تلاش صدام حسین برای گردآوری پول برای بازسازی عراق و درخواست از کشورهای عربی برای بخشیدن بدهی های بغداد، عراق فشار فراوانی را به کشورهای صادرکنندهٔ نفت می آورد که تولید نفت خود را کاهش دهند تا بهای آن افزایش یابد. در این میان کویت سرسختانه در برابر کاهش تولید نفت ایستادگی می کرد. این ایستادگی، پیش کشیدن ادعاهای مرزی عراق دربارهٔ کویت را در پی داشت که در جای خود می توانست تامین کنندهٔ روحیهٔ ازدست رفتهٔ میهن پرستی برای عراقیان نیز باشد.
همزمان با پیش کشیدن این ادعاها، مسئلهٔ نفت کویت و کنده شدن چاه های نفت از سوی کویت در سرزمین هایی که عراق مدعی بود خاک آن کشور است تنش زا شد.
روابط کویت و عراق کم کم رو به ناگواری رفت. عراقی ها به شدت به کویت دربارهٔ کندن چاه های نفتی که آنها را مال کشورشان می دانستند هشدار دادند و صدام بخشی از نیروهای نظامی خود را سوی مرزهای عراق و کویت گسیل داشت.
