یورش ایتالیا به مصر که در زبان ایتالیایی اصطلاحاً به آن Operazione E گفته می شود، یک یورش در جریان جنگ جهانی دوم علیه نیروهای بریتانیا، اتحادیه کشورهای مشترک المنافع و فرانسه آزاد در مصر بود. هدف ایتالیایی ها از آغاز این نبرد، گرفتن کانال سوئز و پیشروی در ساحل های مصر از راه لیبی ایتالیا بود. پس از چندین بار تأخیر این نبرد به پیشروی تا سیدی برانی و حمله به نیروهای بریتانیا پیش رفت.
... [مشاهده متن کامل]
ارتش ایتالیا نزدیک به ۱۰۵ کیلومتر در خاک مصر پیشروی کرد اما تنها با نیروهای دیده بان بریتانیایی روبرو شد و نه با نیروهای اصلی ساکن در مرسی مطروح. در ۱۶ سپتامبر ۱۹۴۰، نیروهای ایتالیا حالت دفاعی به خود گرفتند تا یک کمپ ایجاد کنند و همزمان منتظر بودند تا مهندسان راه پیروزی ( Via della Vittoria ) را در امتداد ساحل بسازند.
در ۸ دسامبر نیروهای ایتالیایی آماده بودند که پیشروی خود به سوی مرسی مطروح را ادامه دهند که نیروهای بریتانیایی عملیات قطب نما را صورت دادند و با پنج روز حملهٔ پیاپی به نیروهای ایتالیایی آسبب زدند آن دسته از نیروهایی که باقی ماندند نیز به سرعت عقب نشینی کردند. نیروهای بریتانیا، نیروهای ایتالیا را در امتداد ساحل در السلوم، بردیه، طبرق، درنه، مخیلی و عقیله در خلیج سیدرا دنبال کردند. در این عملیات بریتانیا، ۱۹۰۰ تن ازدست داد و در مقابل توانست ۱۳۳٬۲۹۸ تَن را از ایتالیا و لیبی زندانی کند و ۴۲۰ تانک و بیش از ۸۴۵ اسلحه و تعدادی هواگرد را از آنِ خود کند. بریتانیا نمی توانست نبرد را تا بیش از عقیله پیش برد چون تجهیزاتش دچار فرسایش شده بودند و بخشی از نیروهای اصلی خود را باید برای نبرد یونان می فرستاد.
آمارهای متفاوتی از هزینه های انسانی این نبرد اعلام شده است برای نمونه در ۱۹۷۱ کنث مکزی نوشته است که ارتش ایتالیا ۱۲۰ کشته و ۴۱۰ زخمی داد و ارتش بریتانیا ۴۰ کشته داد و مقداری کمی از تجهیزاتش آسیب دید. اما در ۱۹۹۳ هارولد راف نوشته است که نزدیک به ۲۰۰۰ تن ایتالیایی آسیب دیدند ( کشته و زخمی ) در حالی که کمتر از ۵۰ بریتانیایی آسیب دیدند. جورجیو بوچا در ۱۹۹۷ نوشته است که نیروهای صحرایی غربی نزدیک به ۴۰ تن کشته دادند و ده تانک، یازده ماشین زرهی و چهار کامیون را از دست دادند.
... [مشاهده متن کامل]
ارتش ایتالیا نزدیک به ۱۰۵ کیلومتر در خاک مصر پیشروی کرد اما تنها با نیروهای دیده بان بریتانیایی روبرو شد و نه با نیروهای اصلی ساکن در مرسی مطروح. در ۱۶ سپتامبر ۱۹۴۰، نیروهای ایتالیا حالت دفاعی به خود گرفتند تا یک کمپ ایجاد کنند و همزمان منتظر بودند تا مهندسان راه پیروزی ( Via della Vittoria ) را در امتداد ساحل بسازند.
در ۸ دسامبر نیروهای ایتالیایی آماده بودند که پیشروی خود به سوی مرسی مطروح را ادامه دهند که نیروهای بریتانیایی عملیات قطب نما را صورت دادند و با پنج روز حملهٔ پیاپی به نیروهای ایتالیایی آسبب زدند آن دسته از نیروهایی که باقی ماندند نیز به سرعت عقب نشینی کردند. نیروهای بریتانیا، نیروهای ایتالیا را در امتداد ساحل در السلوم، بردیه، طبرق، درنه، مخیلی و عقیله در خلیج سیدرا دنبال کردند. در این عملیات بریتانیا، ۱۹۰۰ تن ازدست داد و در مقابل توانست ۱۳۳٬۲۹۸ تَن را از ایتالیا و لیبی زندانی کند و ۴۲۰ تانک و بیش از ۸۴۵ اسلحه و تعدادی هواگرد را از آنِ خود کند. بریتانیا نمی توانست نبرد را تا بیش از عقیله پیش برد چون تجهیزاتش دچار فرسایش شده بودند و بخشی از نیروهای اصلی خود را باید برای نبرد یونان می فرستاد.
آمارهای متفاوتی از هزینه های انسانی این نبرد اعلام شده است برای نمونه در ۱۹۷۱ کنث مکزی نوشته است که ارتش ایتالیا ۱۲۰ کشته و ۴۱۰ زخمی داد و ارتش بریتانیا ۴۰ کشته داد و مقداری کمی از تجهیزاتش آسیب دید. اما در ۱۹۹۳ هارولد راف نوشته است که نزدیک به ۲۰۰۰ تن ایتالیایی آسیب دیدند ( کشته و زخمی ) در حالی که کمتر از ۵۰ بریتانیایی آسیب دیدند. جورجیو بوچا در ۱۹۹۷ نوشته است که نیروهای صحرایی غربی نزدیک به ۴۰ تن کشته دادند و ده تانک، یازده ماشین زرهی و چهار کامیون را از دست دادند.
