ته نما

لغت نامه دهخدا

ته نما. [ ت َه ْ ن ُ / ن ِ / ن َ ] ( نف مرکب ) چیزی که هرچه ته خود داشته باشد بنماید. ( آنندراج ). هر چیز صافی که ته آن نمایان باشد مانند جوی آب. ( ناظم الاطباء ) :
ازخشن پوشی برون آورد فیض گلخنم
تن قبای ته نما اکنون ز خاکستر گرفت.
کلیم ( از آنندراج ).
این مقام از بسکه نورانی سرشک افتاده است
خاک آن مانند آب صاف باشد ته نما.
شفیع اثر ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

چیزیکه هر چه ته خود داشته باشد بنماید

پیشنهاد کاربران

بپرس