ته میکده. [ ت َ هَِ م َ / م ِ ک َ دَ / دِ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ته میخانه. به معنی میکده و زمین میخانه و این اصطلاح اهل زبان است. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). اندرون میکده. داخل میکده : سر رازی که بد از صومعه داران محجوب در ته میکده مستان به ملا بگشایند.