ته سفره

لغت نامه دهخدا

ته سفره. [ت َه ْ س ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) آنچه ماند ناخورده ، پس از سیری حاضران آن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). باقیمانده غذا. آنچه پس از خوردن در سفره باقی ماند.

فرهنگ فارسی

آنچه ماند ناخورده پس از سیری حاضرین آن باقیمانده غذا

پیشنهاد کاربران

بپرس