ته سبو. [ ت َه ْ س َ ] ( اِ مرکب ) ته شیشه و ته مینا و ته پیاله و ته جام و ته پیمانه و ته جرعه. کنایه از شراب اندک که در ته سبو و شیشه و غیر آن بماند و این همه مقطوع الاضافت اند و به اضافت نیز آمده است. ( آنندراج ). بازمانده شراب در کوزه و سبو. ( ناظم الاطباء ) : بیا ساقی ای بر تو ختم آب رو بده ته سبوئی به این خاک شو.
ظهوری ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
ته شیشه و ته مینا و ته پیاله و ته جام و ته پیمانه و ته جرعه کنایه از شراب اندک که در ته سبو و شیشه و غیر آن بماند و این همه مقطوع الاضافت اند و به اضافت نیز آمده است
