ته اومان

لغت نامه دهخدا

ته اومان. [ ت ِ ] ( اِخ ) پادشاه شوش در سال 645 ق. م. که درآن سال آشوربانیپال پادشاه آشور به شوش حمله کرد و ته اومان را مغلوب و مقتول ساخت و سراسر این کشور را مورد نهب و غارت قرار داد. رجوع به یسنا ص 97 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس