تنیک

/tonik/

لغت نامه دهخدا

تنیک. [ ت َ ] ( فرانسوی ، ص ) تانیک. موصوف آن کلمه اسید است ، به اصطلاح کیمیا ماده ٔقابضی را گویند که با بَزها ( بازها ) مرکب شده تولیدتنات کند، و آن را تنن نیز گویند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

موصوف آن کلمه اسید است .

مترادف ها

tonic (اسم)
تنیک

پیشنهاد کاربران

بپرس