تنین فلک

لغت نامه دهخدا

تنین فلک. [ ت ِن ْ نی ن ِ ف َ ل َ ] ( اِخ ) یعنی رأس و ذنب. ( فرهنگ رشیدی ). اشاره به عقده رأس و ذنب است که محل تقاطع فلک حامل قمر باشد با مایل. ( برهان ) ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). عقده رأس و ذنب.( شرفنامه منیری ). کنایه از عقدتین رأس و ذنب است و آن از تقاطع فلک حامل و مایل قمر پدید آید. ( انجمن آرا ). || کنایه از دو شکل شجاع هر دو تواند بود. ( انجمن آرا ). || مجرّه را نیز گویند که کاهکشان باشد. ( برهان ). کهکشان. ( غیاث اللغات ). کاهکشان. ( آنندراج ). رجوع به کهکشان و تنین شود.

فرهنگ فارسی

یعنی راس و ذنب . اشاره به عقده راس و ذنب است که محل تقاطع فلک حامل قمر باشد یا مایل . یا کنایه از دو شکل شجاع هر دو تواند بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس