تنیان

لغت نامه دهخدا

تنیان. [ ت َ ] ( اِ مرکب ) جسمانیات. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). مادی و مادیات. ( ناظم الاطباء ). || اولادی که از یک پدر و یک مادر باشند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). رجوع به ماده قبل و تن شود.

تنیان. [ ت َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان مرکزی بخش صومعه سرای شهرستان فومن است که 988 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

دهی از دهستان مرکزی بخش صومعه سرای شهرستان فومن .

پیشنهاد کاربران

باتشکر از جنابعالی که در ترویج فرهنگ تالش و معرفی ان به عموم تلاش میکنید. . .

بپرس