تنیئه

لغت نامه دهخدا

( تنیئة ) تنیئة. [ ت َن ْ ی ِ ءَ ] ( ع مص ) استوار نکردن کار را: نیاء الامر تنیئةً. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس