تنگی دریچه میترال

تنگی میترال یکی از انواع بیماری های دریچه ای قلب است که به معنی باریک شدن سوراخ دریچه میترال است. [ ۱] دریچه میترال دریچه بین دهلیز و بطن چپ قلب می باشد که خون را از دهلیز چپ قلب به بطن چپ می رساند. کار دریچه میترال این است که هنگام انقباض بطن چپ بسته شده و مانع از برگشت خون از بطن به دهلیز چپ می شود.
• نشانه و سمپتوم نارسایی قلبی که می تواند به شکل های مختلف از جمله تنگی نفس فعالیتی، ارتوپنه ( راست دمی ) ٬ یا تنگی نفس حمله ای شبانه باشد. [ ۲]
• تپش قلب[ ۲]
• درد قفسه سینه[ ۲]
• خلط خونی[ ۲] ( هموپتیزی )
• ترومبوآمبولی[ ۲]
• آسیت یا آب آوردگی شکم و ادم
• خستگی و ضعف مفرط
تقریباً نزدیک به همه موارد تنگی میترال ناشی از بیماری روماتیسمی قلب است. [ ۲] [ ۳] آندوکاردیت عفونی از علل دیگر آن است که به خصوص شیوع آن در دوران بارداری بیشتر است. [ ۴] سایر علل عبارتند از بیماری های مادرزادی قلبی، کلسیفیکاسیون دریچه، اندوکاردیت عفونی .
دریچه میترال دریچه ای است که بین دهلیز چپ و بطن چپ قلب قرار گرفته است و شامل دو لت ( دو تکه ) است. به طور طبیعی دهانه های این دریچه هنگام دیاستول باز است و خون از دهلیز چپ وارد بطن چپ می شود . طی انقباض بطن چپ ( سیستول ) دریچه میترال بسته نگه داشته می شود.
دریچه میترال بین دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد. تنگی دریچهٔ میترال در بزرگسالان اغلب از عوارض تب رماتیسمی است. علائم اصلی خستگی، تنگی نفس به ویژه هنگام فعالیت به دلیل کاهش برون ده قلبی است.
هرچند سمع قلب ( سوفل خفیف بعد از صدای دوم ) و گرافی قفسه سینه ( پرخونی رگ های ریوی ) کمک کننده است تشخیص قطعی با اکوکاردیوگرافی است. در اکوکاردیوگرافی کاهش سرعت خروج خون از دهلیز چپ را داریم .
درمان در موارد فاقد علامت لازم نیست. برخی بیماران را می توان با درمان طبی و توسط داروهائی که ضربان قلب را کاهش می دهند و از انعقاد جلوگیری می کنند، درمان کرد. در هر صورت درمان نهایی جراحی ( بازکردن دریچه با بالون یا تعویض دریچه ) است. برای تعویض دریچه هم از دریچه مصنوعی ( سنتتیک ) و هم از دریچه طبیعی استفاده می شود .