تنگای

لغت نامه دهخدا

تنگای. [ ت َ ] ( اِ ) تنگی و ضیق و جای تنگ و دره کوه. || گور و قبر. || عالم. || کالبد آدمی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به لسان العجم شعوری و تنگنای شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس