تنگ فضا. [ ت َ ف َ ] ( ص مرکب ) محقر. کم گنجایش. تنگ جای. جایی که کسی یا چیزی به دشواری در آن جای گیرد : قدر تو بر افلاک سپه راند و سپس گفت ما در تو نگنجیم که بس تنگ فضایی.خاقانی.رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.