تنگ سرا

لغت نامه دهخدا

تنگ سرا. [ ت َ س َ ] ( ص مرکب ) بخیل. ممسک. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
ممدوح بماندند دوسه بارخدایان
زین تنگدلان ، تنگ دران ، تنگ سرایان.
سوزنی ( یادداشت ایضاً ).
رجوع به تنگ بار و تنگ در و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس