تنگ دهن

لغت نامه دهخدا

تنگ دهن. [ ت َ دَ هََ ] ( ص مرکب ) خرددهن. || تنگ دهن ؛ ( اِ مرکب )دهان معشوق. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تنگ دهان شود.

فرهنگ فارسی

خود دهن و دهان معشوق

پیشنهاد کاربران

بپرس