تنگ دهانی

لغت نامه دهخدا

تنگ دهانی. [ ت َ دَ ] ( حامص مرکب ) حالت تنگ دهان :
تشبیه دهانت نتوان کرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدین تنگ دهانی.
حافظ.
رجوع به تنگ دهان و تنگ دهن و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

خالت تنگ دهان .

پیشنهاد کاربران

بپرس