تنگ تنگ


معنی انگلیسی:
close-set, thick-set, stipate, compactly

لغت نامه دهخدا

تنگ تنگ. [ ت َ ت َ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) عدل عدل. باربار. بقچه بقچه :
دوصد جامه و زیور رنگ رنگ
بسنجیده و ساخته تنگ تنگ.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
تنگ شکر حدیث ترا بندگی کند
کاندر عبارت تو شکر هست تنگ تنگ.
سوزنی.
در پله ترازوی اعمال عمر ما
طاعات دانه دانه و عصیان تنگ تنگ.
سوزنی.
بخشنده ای که بخشد و بخشید بی دریغ
دینار بدره بدره و دیبای تنگ تنگ.
سوزنی.
تا اسب تنگ بسته نگیرم ز مدح میر
نگشایم از خرک جرس هجو تنگ تنگ.
سوزنی.
از چمن انگیخته گل رنگ رنگ
وز شکر آمیخته می تنگ تنگ.
نظامی.
|| بسیار فراوان. ( ناظم الاطباء ). || سخت متصل و پیوسته. بسیار نزدیک. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من ازو عمری ستانم جاودان
او ز من دلقی رباید رنگ رنگ.
؟

فرهنگ فارسی

عدل عدل . بار بار

فرهنگ معین

(تَ. تَ ) (ق . ) بار بار، بسیار زیاد.

پیشنهاد کاربران

بپرس