تنگ بخت. [ ت َ ب َ ] ( ص مرکب ) کم بخت و بی نصیب و بدبخت و تهی دست. ( ناظم الاطباء ) : مگر تنگ بختت فراموش شدچو دستت در آغوش آغوش شد؟( بوستان ).رجوع به تنگ بختی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
