تنکیظ

لغت نامه دهخدا

تنکیظ. [ ت َ ] ( ع مص ) شتابانیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس