تنکابنی میرزا طاهر

دانشنامه آزاد فارسی

تُنکابنی، میرزا طاهر (کلاردشت ۱۲۸۰ق ـ تهران ۱۳۲۰ش)
مدرس فلسفه و دولتمرد ایرانی. برای تحصیل علوم دینی رسمی به تهران رفت و حکمت را نزد ملا محمدرضا قمشه ای، آقا علی مدرّس زنوزی و میرزا ابوالحسن جلوه و هیئت و نجوم را از میرزا عبدالله فراگرفت. در فقه و اصول، ادبیات، ریاضیات، طب قدیم و خطاطی تبحر یافت و قانون ابن سینا را چندین دوره تدریس کرد و حاشیه بر آن نوشت. وی سال های دراز در مدرسۀ سپهسالار و گاهی در مدرسۀ علوم سیاسی تدریس کرد و کتب نفیس خطی و چاپی فراهم آورد. در جنبش مشروطیت به آزادی خواهان پیوست و چند دوره نمایندۀ مجلس شورای ملی بود و با حزب دموکرات و ملیّون همکاری کرد. پس از چهار سال مهاجرت به عراق، در کودتای اسفند ۱۲۹۹ش مدتی زندانی شد و زیر نظر بود. در تشکیلات جدید دادگستری به ریاست محاکم رسید و بعد مستشار دیوان عالی کشور شد. سرانجام درپی اعتراض به اقدام رضاشاه در غصب املاک خود (۱۳۰۶ش)، از کارهای دولتی و تدریس منع و به کاشان تبعید شد، اما با وساطت به تهران بازگشت و در مدرسۀ سپهسالار به تدریس پرداخت. جز تألیفات اندک وی، کتب و رساله های بسیاری به خط میرزا طاهر در دست است. مجموعۀ کتاب های او در کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی نگهداری می شود. مقبره اش در ابن بابویه است.

پیشنهاد کاربران

بپرس