تُنکابنی، مُلّا محمّد (۱۰۴۰ـ اصفهان ۱۱۲۴ق)
(مشهور به فاضل سراب) متکلم، محدّث، فقیه و اصولی. از شاگردان ملا رجب علی تبریزی، ملا محمدباقر سبزواری و محمدباقر مجلسی است. به مکتبِ ملا رجب علی تبریزی گرایش داشت و قائل به اشتراک لفظی وجود بود. به تأثیر از سبزواری، افزون بر تشکیک در حجیت اجماع، حکم به وجوب تعیینی نماز جمعه داده است. از شاگردانش می توان میر محمد باقر گلستانه، میر محمدحسین خاتون آبادی، ملا زین الدین خوانساری را نام برد. حدود ۳۰ اثر از او بر جای مانده است. از آثارش: ضیاء القلوب در امامت؛ سفینة النجاة در کلام؛ حاشیه بر زبدة البیان اردبیلی در آیات الاحکام؛ رد شبهۀ جذر اصم؛ اثبات صانع؛ رسالۀ حرکت.
(مشهور به فاضل سراب) متکلم، محدّث، فقیه و اصولی. از شاگردان ملا رجب علی تبریزی، ملا محمدباقر سبزواری و محمدباقر مجلسی است. به مکتبِ ملا رجب علی تبریزی گرایش داشت و قائل به اشتراک لفظی وجود بود. به تأثیر از سبزواری، افزون بر تشکیک در حجیت اجماع، حکم به وجوب تعیینی نماز جمعه داده است. از شاگردانش می توان میر محمد باقر گلستانه، میر محمدحسین خاتون آبادی، ملا زین الدین خوانساری را نام برد. حدود ۳۰ اثر از او بر جای مانده است. از آثارش: ضیاء القلوب در امامت؛ سفینة النجاة در کلام؛ حاشیه بر زبدة البیان اردبیلی در آیات الاحکام؛ رد شبهۀ جذر اصم؛ اثبات صانع؛ رسالۀ حرکت.