تنکابن شهرستان

تُنِکابُن، شهرستانشهرستانی در غرب استان مازندران مشتمل بر بخش های مرکزی و نشتارود، عباس آباد، و خرم آباد با مرکزیت اداری شهر تنکابن. از شمال و شمال شرقی به دریای خزر، از جنوب شرقی و جنوب به شهرستان چالوس، از جنوب غربی به استان قزوین و از غرب و شمال غربی به شهرستان رامسر محدود است. نواحی شمالی آن را دشت ساحلی باریکی فراگرفته و قسمت های جنوبی و مرکزی آن را کوه های البرز مرکزی پوشانیده است. علم کوه، با ارتفاع ۴,۶۵۰ متر، بلندترین کوه آن است؛ سیاهلان، اسب چر و لَشم کوه و برخی کوه های دیگر که ارتفاعشان از ۳هزار متر بیشتر است از دیگر بلندی های آن به شمار می آیند. رودخانه های فراوانی که از همین کوه ها سرچشمه می گیرند و به دریای خزر می ریزند، شبکۀ زهاب های آن را تشکیل می دهند. رودخانه های آن عبارت اند از دوهزار، سه هزار، تیرم، و لمرود. اقلیم این شهرستان در باریکۀ ساحلی معتدل تا معتدل مایل به گرم و مرطوب و اقلیم نواحی کوهستانی معتدل مایل به سرد تا سرد و مرطوب است. جمعیت آن ۱۹۴,۷۱۹ نفر است (۱۳۸۵) و مهم ترین شهرها و آبادی های آن عبارت اند از خرم آباد، عباس آباد، نشتارود، سلمان شهر (متل قو) و کلارآباد، تازه آباد، سید محله، قلعه گردن، و کترا. این شهر راه ساحلی مازندران و دیگر راه های داخلی آن را با نواحی دیگر کشور مرتبط می سازد. مرکبات، شیلات، و منسوجات از محصولات عمدۀ آن به شمار می روند. این شهرستان تا ۱۳۱۰ دارای دو حاکم نشین بود؛ یکی حاکم نشین ییلاقی که در روستای دوهزار و در کوهستان های جنوبی قرار داشت و دیگری حاکم نشین قشلاقی که خرم آباد نام داشت. خرم آباد در ۱۳۱۰ به شهسوار و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به تنکابن موسوم شد.